SLAC بزرگترین لنز نوری جهان را تحویل می گیرد

اپتیک دوربین دیجیتال برای تلسکوپ بررسی بزرگ سینوپتیک LLNL را برای ادغام آماده می کند.

یک معامله بزرگ: بزرگترین لنز برای بزرگترین دوربین دیجیتال.

لنزی به ابعاد 1.57 متر و گمان می رود بزرگترین لنز نوری با کارایی بالا باشد که تاکنون ساخته شده است آزمایشگاه ملی شتاب دهنده SLAC، یک گام مهم در جهت رسیدن به مقصد نهایی آن در یک دوربین دیجیتال است که توسط تلسکوپ Large Synoptic Survey استفاده می شود (LSST).

مونتاژ کامل لنز دوربین ، شامل لنز بزرگ L1 همراه با لنز L2 همراه کوچکتر به قطر 1.2 متر ، توسط آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور طراحی شده است (LLNL) و بیش از پنج سال توسط هوافضای توپی و پیمانکار فرعی سیستم های نوری آریزونا. لنز سوم نیز با قطر L3 ، 72 سانتی متر ، ظرف یک ماه به SLAC تحویل داده می شود.

SLAC در حال طراحی ، ساخت و مونتاژ نهایی دوربین دیجیتال 168 میلیون دلاری LSST با ظرفیت 3200 مگاپیکسل است که گفته می شود اکنون 90 درصد پیشرفت داشته و قرار است تا اوایل سال 2021 تکمیل شود.

اسکات اولیویه ، که سابقاً گفت بیش از یک دهه در پروژه LSST لورنس لیورمور شرکت داشت.

طبق گفته شرکت LSST ، دوربین دیجیتال در LSST بزرگترین دوربین دیجیتال ساخته شده است. ابعاد نهایی ابعاد 1.65 3 3 متر و وزن آن 2800 کیلوگرم است. این یک تصویربردار نوری با دیافراگم بزرگ و میدان وسیع است که قادر به مشاهده نور از فرابنفش نزدیک به مادون قرمز نزدیک است.

هنگام مونتاژ ، لنزهای L1 و L2 در یک ساختار نوری در جلوی بدنه دوربین قرار می گیرند. L3 پنجره ورودی به کریستات دوربین را تشکیل می دهد ، حاوی صفحه کانونی آن و وسایل الکترونیکی مرتبط با آن.

الزامات دقیق تمرکز

دوربین دیجیتال CCD تصاویر دیده شده توسط سیستم نوری اصلی تلسکوپ را ضبط می کند ، خود یک طرح رمان سه آینهترکیب آینه های 8.4 متری اولیه ، 3.4 متری ثانویه و 5 متری آینه ها. اولین نور در LSST در سال 2020 پیش بینی می شود ، عملیات کامل در سال 2022 آغاز می شود.

به گفته تیم پروژه ، طراحی یک دوربین دیجیتال با توانایی پاسخگویی به اهداف بلند پروازانه LSST ، LLNL را بر آن داشته است تا با تعدادی از چالش ها مقابله کند. قالب نهایی آشکارساز دارای موزاییکی از 189 ردیاب سیلیکونی 16 مگاپیکسلی است که روی 21 "تقاطع" مرتب شده اند تا وضوح 3.2 گیگاپیکسلی را فراهم کنند.

هر 20 ثانیه با قرار گرفتن در معرض تلسکوپ و تنظیم مجدد آن در عرض 5 ثانیه ، 15 ثانیه در معرض دوربین قرار می گیرد و این امر به یک ساختار کاملاً کوتاه و سفت نیاز دارد. این به نوبه خود به معنی f-number بسیار کوچک ، همراه با فوکوس بسیار دقیق دوربین است.

اسناد LSST نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض 15 ثانیه مصالحه ای است که اجازه می دهد هر دو منبع ضعیف و متحرک را تشخیص دهید. قرار گرفتن در معرض طولانی تر باعث کاهش میزان بارگیری مجدد دوربین و تغییر موقعیت مکان تلسکوپ می شود و امکان تصویربرداری عمیق تر را فراهم می کند ، اما اجسام دارای حرکت سریع و نزدیک به زمین در هنگام قرار گرفتن در معرض به طور قابل توجهی حرکت می کنند. قرار است هر نقطه از آسمان با دو قرار گرفتن در معرض 15 ثانیه متوالی به تصویر کشیده شود تا بازدیدهای پرتوهای کیهانی به CCD ها رد شود.

جاستین ولف از LLNL اظهار داشت: "هر زمان كه شما برای اولین بار فعالیتی را انجام دهید ، مطمئناً چالش هایی وجود دارد و تولید لنز LSST L1 هیچ تفاوتی ندارد." "شما با یک قطعه شیشه با قطر بیش از پنج فوت و ضخامت فقط چهار اینچ کار می کنید. هرگونه عملکرد نادرست ، شوک یا حادثه می تواند منجر به آسیب رسیدن به لنز شود. لنز یک کار هنری است و همه ما به حق به آن افتخار می کنیم. "